اثر عصاره هیدروالکلی گیاه میخک بر میزان آنزیم های کبدی موش های صحرایی با القای سمیت کبدی ناشی از جنتامایسین

زمینه و هدف : جنتامایسین از طریق تولید متابولیت های فعال اکسیژن منجر به تخریب ساختمان سلول می شود. از جمله عوارض دارویی جنتامایسین ایجاد سمیت کبدی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر عصاره هیدروالکلی گیاه میخک بر میزان آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (ast)، آلانین آمینوترانسفراز (alt) و آلکالین فسفاتاز (alp) موش های صحرایی با القای سمیت کبدی ناشی از جنتامایسین انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه تجربی 49 سر موش صحرایی بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 7 گروه 7 تایی تقسیم شدند. به گروه کنترل هیچ دارویی داده نشد. گروه شم محلول سالین را به صورت درون صفاقی دریافت کرد. گروه تجربی یک عصاره میخک را با میزان mg/kg/bw 100 و گروه تجربی 2 جنتامایسین را به میزان mg/kg/bw 100 دریافت نمود. گروه های تجربی 3 ، 4 و 5 علاوه بر دریافت mg/kg/bw 100 جنتامایسین هر کدام به ترتیب عصاره میخک را با مقادیر mg/kg/bw 25 ، 50 و 100 به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. طول دوره آزمایش 28 روز بود. در پایان روز 28 از حیوانات خونگیری به عمل آمد و غلظت آنزیم های ast، alt، alp، پروتئین کل و آلبومین اندازه گیری شد. یافته ها : غلظت ast و alt در گروه تجربی 2 افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و شم نشان داد (p<0.05). غلظت alp در گروه های تجربی 2 و 3 افزایش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و شم یافت (p<0.05). همچنین غلظت پروتیئن کل در گروه های تجربی 2 و 3 کاهش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و شم نشان داد (p<0.05). غلظت آلبومین در گروه های تجربی 2 و 3 نیز کاهش معنی داری نسبت به گروه های کنترل و شم نشان داد (p<0.05). در گروه دریافت کننده جنتامایسین تجمع چربی، نکروز سلولی و تجمع تک هسته ای ها نسبت به گروه های کنترل و شم مشاهده شد. در حالی که در گروه دریافت کننده جنتامایسین همراه با مقدار حداکثر عصاره نسبت به گروه دریافت کننده جنتامایسین به تنهایی کاهش نشان نداد. نتیجه گیری : عصاره هیدروالکلی میخک قادر به حفاظت در برابر تغییرات آنزیمی و هپاتوتوکسییتی ناشی از مصرف جنتامایسین است.